دیوان منجیک ترمذی

لبتاشو:
ابوالحسن علی بن محمد منجیک ترمذی از شعرای سده چهارم هجری است. وی از دوران جوانی در دربار شاهان چغانی به مدح‌سرایی مشغول بوده و ابوالمظفر احمد چغانی و طاهر بن فضل چغانی از جمله ممدوحین او بوده‌اند. منجیک در قصیده‌سرایی، شاعری چیره‌دست بوده و محتوای غالب اشعار او مدح و هجو است. در حال حاضر نسخه‌ای از دیوان او باقی نمانده و تنها ابیات مختصری از وی در برخی منابع پراکنده است. این منابع را می‌توان در چهار دسته، شامل تذکره‌ها، لغت‌نامه‌ها، جنگ‌ها و کتب بلاغی قرار داد. در این کتاب، ابیات منجیک از این منابع گردآوری شده و مورد تصحیح و مقابله قرار گرفته است. تعداد ابیات گردآوری شده، مجموعا بیش از 400 بیت است که در سه بخش شامل ابیات پیوسته، ابیات پراکنده مرتبط و ابیات پراکنده تفکیک شده‌اند.