دفتر هفتاد و دوم (امام صادق (علیه السلام) (تاریخ و سیره)) (پرسش ها و پاسخ های دانشجویی)

معرفی کوتاه:
جعفر بن محمد صادق ششمین پیشوای شیعه، به نقل برخی تواریخ، در سال 80 هجری1 و به نقل دیگری در 83 هجری 2 در مدینه دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار حضرت، امام محمدباقر و مادرش ام فروه، دختر قاسم بن محمدبن ابی بکر بود. در بسیاری از منابع تا کید شده است که نام آن حضرت و نیز لقب «صادق » را پی شتر رسو لخدا برای ایشان انتخاب کرده بود. به غیر از صادق القاب متعدد دیگری که هر کدام جلوه ای از ابعاد شخصیتی امام صادق بود، برای ایشان ثبت شده است. القابی چون: صابر، فاضل، طاهر، قائم، عمود الشرف، کافل (سرپرست)، منجی. 3 امام صادق در عصری که اوج قدرت دولت اموی بود به دنیا آمد. زمانی که انحرافات و ستمکاری های خلفای بن یامیه از حد گذشته و شیوه سلطنت موروثی در تمام ارکان حکومت آنان رسوخ یافته بود. آن حضرت دوازده سال از عمر شریف خود را هم عصر جد بزرگوارش امام سجاد زندگی کرد و پس از شهادت ایشان، نوزده سال نیز با پدر ارجمندش امام باقر هم زمان بود. در طول این سال ها، امام صادق شاگرد باهوش و فراست مکتب جد و پدر گرام یاش بود و از آن دو، علوم و معارف الهی را فرا گرفت.