در مسیر انتظار : همراه با تو : سوالات جوانی

چراغ اول
در صحبت‌ها و ارتباطش با «سید علی» خیلی صمیمانه و گرم برخورد می‌کرد، اما خود سید می‌گفت: احساس می‌کردم در پشت این صمیمیت حرف‌هایی خوابیده. یقین کرده بودم از شخصیت من دل ‌خوشی ندارد؛ از چفیه‌ای که دور گردن داشتم یا محاسنم یا...
در این سفر که با هم بودیم، بالاخره قفل را شکستم.
ببین پویا! می‌دانم به من احساس خوبی نداری، ولی نمی‌دانم چرا و اشکال کار کجاست؟
نه بابا، چه کسی این حرف را زده است؟
لازم نیست کسی بگوید. ما سال‌هاست که با هم رفیق هستیم کافی است در چشم‌هایت نگاه کنم.
نمی‌شود بحث را عوض کنی؟
اگر خواهش کنم، می‌گویی چیه شده؟
باشد، چشم. ناراحت نمی‌شوی؟
نه.
ببین سید علی! تو دوست خوبی هستی، اخلاقت هم خوب هست، اما اشکال خیلی بزرگ داری!
آن چیست؟
ما در قرن 21 و آزادی هستیم، اما تو هنوز با یک سری افکار خرافی سرگرم هستی و زندگی می‌کنی! بهتر است بگویم خودت این‌جایی اما فکرت در گذشته‌هاست. مگر ما انسان نیستیم؟ مگر انسان اختیار ندارد؟ چرا آزاد زندگی نکنیم؟!
- پویاجان منظورت از آزادی چیست؟ از چه آزاد بشویم؟
آزادی از این همه باید و نبایدکه مثل عنکبوت به دور خودت پیچیدی، چرا انسان نباید هرچه که دلش می‌خواهد انجام بدهد، من در تعجبم تو با این وضعت ناراحتی اعصاب نمی‌گیری؟! سالهاست که متمدنین غرب دارند سعی می‌کنند به امثال شما بفهمانند که آن طرف این زندگی بسته و تکراری شما آرمان شهر و زندگی ایده آلی هست؛ سیدعلی! من دلم برای تو می‌سوزد و چون دوستت دارم این‌گونه با تو صحبت می‌کنم.
- پویای عزیز! دوست خوبم، سالهاست روی مفاهیم آزادی غرب مشغول مطالعه هستم، آزادی به نوبه خودش اقسامی دارد (فلسفی، حقوقی، اخلاقی، سیاسی و...) اما آنکه مد نظر توست آزادی اخلاقی است، مگر آزادی این نیست تار و زنجیری که دور خودمان پیچیدیم، بازکنیم و در فضایی برویم که بتوانیم راحت نفس بکشیم ؟مگر آزادی نباید به دنبال خودش آرامش و رفع غصه‌ها و غم‌ها را بیاورد؟
- بله .