در مسیر انتظار : تا کی...؟ : داستان اضطرار به حجت

«تا کی...؟»
شهر را سکوتی فرا گرفته. چند ساعتی است از هیاهوی روز، خبری نیست. مردم، آرام گرفته اند. ماه نیز به آرامی نظاره گر زمین و اهلش، سکوت کرده است.
وقت اول
(1)
پدری با محاسنی سیاه رو به سفیدی، سجاده عبادت را باز کرد. چه لذتی از سجده‌هایش می برد! احساس او را به درستی درک نمی کنم؛ علت قطرات اشکی که بر گونه هایش جاری شده را نمی فهمم!