خواطر نفسانی

چه چیزی انسان را پراکنده می کند؟ در پاسخ این پرسش باید گفت هیچ چیز اندازه اوهام تمرکز انسان را دستخوش نا آرامی نمی کند؛ سهم اوهام در از میان بردن تمرکز انسان به مراتب بیشتر از محسوسات است؛ چون محسوسات گرچه در بر هم زدن توحد و تمرکز انسان و پاره پاره کردن همت های او دخیل هستند؛ ولی آدمی با دوری گزیدن از آن ها می تواند خودش را از شر آن ها رها کند و از مزاحمتشان در امان بماند،بر خلاف تخیلات که همیشه وهمه جا برای انسان دردسر ساز هستند حتی در زوایای گوشه نشینی،باز هم سالک را رها نمی کند ودل وخاطر او را به خودشان مشغول می کنند و راه سفر به ملکوت را بر او می بندند.