خواجه عبدالله انصاری تقدیم می کند: شعر واره ها

کتاب خواجه عبدالله انصاری تقدیم می کند مجموعه ای است از متون زیبای خواجه عبدالله انصاری که توسط جناب آقای محسن پایمزد گردآوری شده و در اختیار خوانندگان قرار گرفته است. آنچه در این کتاب حائز اهمیت است توجه ویژه نویسنده به قرار گرفتن مطالب مرتبط در پی یکدیگر است.

شعر در سده های اخیر مدام به کوتاه و کوتاه تر شدن رو نشان داده است. شاید بشود گفت شعر یعنی بیان کوتاه شرحی دراز یا حتی "شعر یعنی کوتاه". از این نظر خواجه نمونه ی خوبی است. بدون شرح و تفصیل های مرید-جمع کن به اصل مطلب حمله می برد. می گوید و می گذرد چرا که مثل هر شاعر خوبی دربند و نگران حواشی ادبیات نیست. دنیای بی دغدغه ی تحسین و نفرین خواجه عبدالله، رابطه ی نوشته هایش را با عالم مناجات جلی تر می سازد. گویا این مردی ست بی نیاز از خلایق که هرچه می گوید را تنها خدا بس است. پس شاید بشود خواجه عبدالله انصاری را نویسنده ای دانست که فقط برای خدا یا خودش می نویسد؛ و مگر نویسنده نباید همینطور باشد؟
رابطه ی این نوشته ها با خداوند قابل ستایش است. عبدالله با خدایی که می شناسد راحت است، او را صدا می زند، توصیف می کند، از او می خواهد و از او می گیرد. این عالم نه کوچک، گاهی غمگین است اما بی افسردگی و گاهی
به بی خودی و بی حدی می رسد اما بدون افیون و ترامادول.