خنده لهجه نداره

«خنده لهجه نداره»، که پیش‌تر با عنوان «عطر سنبل، عطر کاج» نیز ترجمه و منتشر شده، یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های امریکا بوده‌ است.
این کتاب یکی از سه نامزد نهایی جایزه ترنر در سال 2005 و همچنین نامزد جایزه پن در بخش آثار خلاقه غیرتخیلی شد. وی اولین فرد آسیایی است که اثرش جزء نامزدهای نهایی جایزه ترنر انتخاب شده‌ است.
جزایری در سن هفت سالگی به همراه خانواده‌اش از آبادان به کالیفرنیا رفت و در رمانش نیز تفاوت زندگی در این دو شهر را به تصویر می‌کشد.
نکته شاخص در آثار این نویسنده، زبان طنزی است که او به کار می‌گیرد و خواندن رمان را برای مخاطب جذاب می‌کند. رمان‌های او هم در ایران و هم در خارج از کشور مورد توجه بسیاری از مخاطبان قرار گرفته و نقدهای مثبتی را دریافت کرده است.
مطالب طنز، تاثیرگذار و مطرح این کتاب حاکی از آن است که چگونه با وجود تفاوت‌های فرهنگی و آداب و رسوم، افراد با هم پیوند دارند و هنوز هم می توانند با هم بگویند و بخندند و خنده آنها لهجه نمی‌شناسد.
او در این کتاب خاطرات خود را از ایران و امریکا روایت می‌کند و آن‌ها را با طنزی ظریف درمی‌آمیزد؛ طنزی که با روایت از ماجراهای نویسنده در ایران، به خصوص برای مخاطب ایرانی، جالب توجه است.
در این کتاب با تقابل دو فرهنگ ایرانی و غربی روبه‌رو می‌شویم و نویسنده می‌کوشد در لابه‌لای روایت‌هایش عشق به ایران را نیز نشان دهد.