حبیب و محبوب (شرح (یحبهم و یحبونه))

معرفی کوتاه:
مقدمه :
لازم آمد گفته شود نام این کتاب در باره «حب الهی» و « حب الله » به استناد آیه 54 سوره مائده و سابقه آن در عرفان اسلامی در مفهوم حب و عشق خدایی ابتدا «یحبهم و یحبونه » انتخاب شده بود ، اما پس از اعلام نظر اصلاحی ، از بین نام های پیشنهادی نام «حبیب و محبوب» به استناد دعای جوشن کبیر و برگرفته از نام های باری تعالی و اسماءالله در جوشن کبیر «یا خیر حبیب و محبوب» در شرح «یحبهم و یحبونه » برگزیده شد. قرآن کریم می فرماید « تمامی اسمایی که بهترین اسماء است برای خدا است» و اسماء خداوند را « الاسماء الحسنى» می خواند . برای خداوند اسماء و صفات فراوانی است ، تعداد زیادی از این اسماء و صفات هم چون « حبیب و محبوب» برگرفته از ریشه «حب» در دعای جوشن کبیر آمده است. همه اسماء خداوند ، بر یک معنای کمالی دلالت می کند، آن هم کمالی که مخلوط با نقص و یا عدم نباشد، و اگر هم هست، باید تفکیک معنای کمالی از آن معنای نقصی و عدمی ممکن باشد و در این صورت است که می توان به خدا اسناد داد.