جلوه های مهدوی در کلمات رضوی (ع)

برای تبیین دیدگاه امام رضا نسبت به موضوع امامت، بهتر آن است که به سراغ کلام خود ایشان برویم و از سرچشمه معارف الهی ایشان، بهره مند شویم. از این جهت، روایتی بس عمیق و زیبا از آن وجود گران قدر را ذکر می کنیم:
عبدالعزیز بن مسلم گوید:
ما به همراه علی بن موسی الرضا در مرو بودیم. در آغاز ورود خود، روز جمعه، در مسجد جامع گرد آمدیم و در موضوع امامت که مورد اختلاف فراوان مردم بود گفتگو کردیم و آنگاه شرفیاب حضور سرور خود، امام رضا شدم و گفتگوهای مردم را در امر امامت به عرض او رسانیدم.
ایشان تبسمی کرد و فرمود: «ای عبدالعزیز! این مردم، نادانند و در رای و دین خود فریب خورده‌اند. به راستی که خداوند عزوجل، جان پیغمبر خود را نگرفت تا زمانی که دین را برای او کامل کرد و قرآنی برای او فرستاد که شرح همه چیز در آن است. حلال و حرام و حدود و احکام و هر آن‎چه مردم بدان نیاز دارند، همه را در آن بیان کرد و فرمود: «ما در این کتاب، چیزی را فرو گذار نکردیم» . در سفر حجه الوداع - که در اواخر عمر پیغمبر بود - نیز چنین نازل کرد: «امروز دین را برای شما کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را برای شما پسندیدم تا دین شما باشد». [پس] امر امامت از کمال دین و تمام نعمت است.