جستاری در زیبایی شناسی و معناشناسی قرآن کریم : زیبایی شناسی و معناشناسی حروف سوره الرحمن با تکیه بر آواشناسی (جلد دوم)

معناشناسی شناختی متاخرترین و هم زمان مطرح ترین دیدگاه در میان نظریه های معناشناسی معاصر است که طی چهار دهه گذشته نشو و نما یافته است. در اهمیت این نظریه همین بس که ذهن اندیشمندان گوناگونی را به خود معطوف کرده است. مبانی و مولفه های این نظریه کدام است؟ آیا می توان این دیدگاه را پارادایمی موجه در زبان شناسی و معناشناسی دانست که پاسخ گوی مسائل حوزه زبان و معناست؟ نیز این پرسش برای پژوهش گران مسلمان بسی مهم است که آیا می توان این نظریه را چهارچوبی رسا و استوار در خوانش مفاهیم قرآن و معنا شناسی معارف آن انگاشت؟ این جستار تلاشی است برای پاسخ به پرسش های فوق که به روش تحلیلی تطبیقی تکوین یافته است. مولف، ضمن بازخوانی عناصر اصلی نظریه معناشناسی شناختی، به بررسی آن ها به ویژه از منظر فلسفه علمی می پردازد و سپس توان و ظرفیت این نظریه را در بازنمایی فرهنگ قرآن مجید و عوالم معنایی آن می سنجد.
در این فصل، ابتدا توضیح مختصری در مورد ساختار هندسی سوره های قرآن سخن داده و آنگاه به و ساختار هندسی این سوره پرداخته و با کمک از کتاب تفسیری بهه » الرحمن « سیمای سوره ی تقسیم آیات سوره از لحاظ معنایی میپردازیم و پس از آن به بحث دربارهی آواشناسی این سوره و بررسی مناسبت و هماهنگی حروف به کار رفته در آن با معانی آیات بر طبق اراده ی حکیمانه ی خداوند می پردازیم.