جایگاه تکافل و رفتارهای حمایت گرانه در دیپلماسی فرهنگی

«به طور کلی، سیاست خارجی و دیپلماسی فرهنگی و به تبع آن سیاست‌های حمایت‌گرانه‌ی کشورها ممکن است بر یکی از چهار منطق نتیجه، اقتضا یا تناسب، توجیه و مسئولیت استوار باشد. بر اساس منطق نتیجه، کشورها پس از تحلیل هزینه- فایده، سیاست‌های حمایت‌گرانه را اتخاذ کرده و اجرا می‌کنند. سیاست‌های حمایت‌گرانه بدین جهت اتخاذ می‌شود که متضمن منفعت و مطلوبیت مادی یا معنوی بیشتری در مقایسه با هزینه‌های آن است. منطق اقتضا یا تناسب، ایجاب می‌کند که کشورها بر مبنای انتظارات هنجاری و ارزشی که از هویت‌شان می‌رود، سیاست‌های حمایت‌گرانه را در پیش گیرند. در چهارچوب منطق توجیه، علت اتخاذ و اجرای سیاست‌های حمایت‌گرانه آن است که کشورها باید بتوانند اقدامات خود را بر پایه‌ی ارزش‌ها و هنجارهای مشروع و مقبول حاکم بر سیاست خارجی خود و روابط بین‌الملل موجه و مدلل سازند. سرانجام منطق مسئولیت، مستلزم و متضمن آن است که کشورها به حکم مسئولیت انسانی و اخلاقی که دارند به اتخاذ و اعمال سیاست‌های حمایت‌گرانه بپردازند.