مطالعات فرهنگی، دانشی‌ست که ضمن تاثیر بر نگرش‌ها و پیش‌داوری‌ها، ما را با نسبیت پدیده‌های فرهنگی آشتی می‌دهد و به ما می‌آموزد جوامع دیگر چگونه سازمان‌دهی شده‌اند، چه عقاید وعاداتی به رفتارهای مردمان این جوامع جهت می‌دهد و سرانجام ما را برای هشیاری نسبت به اطرافمان مجهز می‌‌کند.

در اهمیت مطالعات فرهنگی همین بس که در عصر حاضر، موضوعی را نمی‌توان یافت که همانند مطالعات مربوط به فرهنگ کشورها، جهان‌بینی ما را نسبت به محیط فرهنگی جهان عمق ببخشد؛ از این رو، به باور بسیاری از صاحب‌نظران حوزه روابط بین‌الملل، موفقیت در سیاست خارجی به‌طور عام و تغییر و اصلاح تصویر یک کشور در اذهان مردم جوامع دیگر به‌طور خاص، منوط به درک درست و واقع‌بینانه از آن کشور و توجه به دیپلماسی فرهنگی است.

درواقع، دیپلماسی فرهنگی، امروزه ابزاری کارآمد و قابل انعطاف در سیاست خارجی کشورها به‌شمار آمده و زمینه‌ساز بهبود و ارتقای سطح مناسبات میان دولت‌ها در حوزه‌های گوناگون، ایجاد تفاهم میان ملت‌ها و از عوامل مهم تقویت‌ صلح جهانی و همکاری‌های بین‌المللی می‌باشد. این رشته از علم آنگاه معنا و مفهوم واقعی خود را پیدا می‌کند که کشوری برای معرفی و انتقال عناصر نهفته در فرهنگ و تمدن خود به دیگر کشورها، پیش از هر چیز به شناخت واقعی از وضعیت فرهنگی و اجتماعی این کشورها دست یابد و سپس، با استفاده از سازوکارهای مناسب اقدام نماید.

تنظیم و تقویت مناسبات فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با سایر کشورها، گسترش ارتباط با ملت‌ها و سازمان‌های فرهنگی منطقه‌ای و بین‌المللی و مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی بین‌المللی، ازجمله اهداف و وظایف سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی است؛ از این رو، طرح تالیف کتاب‌های «جامعه و فرهنگ» کشورهای مختلف جهان که درواقع یکی از راه‌های اصلی شناخت فرهنگ‌ها و جوامع است، به مرکز مطالعات راهبردی روابط فرهنگی واگذار شده است.
مرتبط با این کتاب

نظرات کاربران
هنوز نظری برای این کتاب ثبت نشده است.