ثروتمند در روسیه

معرفی کوتاه:اثر حاضر، دربردارنده دو داستان کوتاه از «جان آپدایک»، نویسنده آمریکایی (20091939م.) است. این دو داستان ماجرای سفر «هنریچ» نویسنده، به اروپا و بازدید او از دو کشور روسیه و رومانی، با هدف مبادلات فرهنگی است. در داستان نخست، با عنوان «ثروتمند در روسیه»، ماجرای ورود هنریچ به روسیه و اقامت کوتاه او در این کشور و ارتباط او با مترجمش، خانم «اکاترینا الکساندرونا» روایت شده است. هنریچ در این سفر، مبالغی پول بابت حق‌التالیف آثارش دریافت می‌کند و در مدت اقامت، درگیر خرج کردن آن‌هاست. زبان نویسنده، آمیخته به طنز و شوخی است. در ابتدای اثر نیز، مقدمه‌ای از «هنریچ» درباره کتاب گنجانده شده است.
در این دو داستان کوتاه تیزهوشی و فراست آپدایک به همراه چاشنی شوخ طبعی اش قابل مشاهده است. در این داستان ها هنری بچ نویسنده به اروپا سفر می کند تا با هدف مبادلات فرهنگی، از روسیه و رومانی بازدید به عمل آورد.

توضیحات
«ثروتمند در روسیه» نوشته جان آپدایک(2009-1932)، نویسنده آمریکایی است. در این داستان، یک نویسنده آمریکایی به نام هنری بچ، با هدف روابط فرهنگی با روسیه، به رومانی و روسیه سفر می‌کند.
در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم:
«نویسنده‌ی یهودی‌ محبوب او هم کسی بود که به سه رمان زیبای بروکلینی پشت کرده و از بیابان گذشته بود تا برای دوریس دی فیلمنامه‌نویسی کند. این امر ممکن است خصوصا در نظر دانشجویان فارغ‌التحصیل، مهمل و چرند بیاید. پنج سال پیش وقتی کوبا را از توی تنور در آورده بودند تا خنک شود و هنوز مانده بود تا دیگ ویتنام به غل‌غل بیافتد، بچ در روسیه کیفیتی از زندگی- فقیرانه اما آیینی، نخ نما اما پر طمطراق، سانتی‌مانتال، پر شور و قوم و خویش نما- را یافت که یادآور گذشته‌ی فراموش‌شده‌ی یهودی‌اش بود. فضیلت در روسیه، همچون کودکی‌اش، امری برخاسته از انسان‌ بود، همچون رایحه‌ی آرامش‌بخش تن، و نه چیزی فرادستی که روح تقلاگر انسان را همچون پروانه به چارمیخ بکشد.
او به همراه میهمانداران درشت اندام از هواپیمای ایروفلوت به فضایی آکنده از سخاوت و گشاده‌دستی پای گذاشت. آن‌ها با توده‌هایی از رزهای یخ زده در دستان‌شان به پیشواز او آمده بودند. در اولین بعدازظهر اتحادیه‌ی نویسندگان برای مخارج جاری دسته‌ای روبل کاغذی به او دادند که روی‌شان عکس‌هایی از لنین‌ به رنگ‌ صورتی و ارغوانی و برج اسپاسکا به رنگ آبی کم‌رنگ بود. ظرف ماه آتی در قالب حق‌التالیف (آن‌ها به افتخار حضور او «سبک سفر کن» را ترجمه کرده بودند و چند مقاله‌ی تفسیری او [مترو گلدن مایر و ایالات متحده؛ پروانه بر سنجاق؛ دنیل فوکس: یک نکوداشت] نیز در ویژه‌نامه‌ای منتشر شده بود، اما از آنجا که هیچ موافقتی بر سر انتشار آن‌ها صورت نگرفته بود، حق‌التالیف‌ها به صورت دلبخواهی محاسبه شدند.»