تفسیر قرآن مهر جلد هشتم (سوره ی انفال و توبه)

قرآن کریم پیام آسمانى است که خداى متعال براى راه‏نمایى بشر فرو فرستاده است تا در آن تفکر کند، سفره‏ اى الهى که تا رستاخیز گسترده است، پیامى جاویدان براى همه‏ ى زمان‏ها و همه‏ ى مکان‏ها و همه‏ ى
انسان‏ها که براى هر نسل مطلبى تازه به ارمغان مى‏آورد. قرآن کلامى الهى است که اختلاف در آن راه ندارد، معجزه ‏اى جاوید که همگان را به هماوردى طلبیده است، ولى با گذشت چهارده قرن، هنوز کسى نتوانسته است مثل آن بیاورد.
قرآن کلامى زیبا و رساست که در اوج فصاحت و بلاغت قرار گرفته و براى هر گروه از انسان‏ها پیامى در خور دارد که همه‏ ى مردم به صورت عام و متخصصان علوم به صورت خاص مى‏توانند از آن بهره ببرند. ولى بهره‏ بردارى از این کلام الهى، نیازمند فراهم آمدن مقدمات و شرایطى است و با رشد خرد انسانى و پیشرفت دانش‏هاى بشرى، در هر عصر توضیح ‏ها و تفسیرهاى جدیدى مى‏طلبد، تا نقاب از چهره ‏ى قرآن گشوده شود و نسل نو بتواند پیام مناسب خویش را دریابد و آیات آن را بر نیازها، موضوعات و مصادیق عصر خود تطبیق کند. از علامه طباطبایى، مفسر بزرگ حکایت شده است که قرآن در هر دو سال یک بار نیازمند تفسیر جدیدی است.