تشکیلات بهشتی

کتاب تشکیلات بهشتی تالیف جناب آقای محسن ذوالفقاری، مجموعه ای از نظرات تشکیلاتی شهید بهشتی در جهت رسیدن به اهداف و کارآمدشدن تشکیلات است.
این ادعای گزافی نیست، اگر گفته شود شهید آیت‌الله دکتر بهشتی، در فهم اهمیت، جایگاه و نقش تشکیلات در حرکت به‌ سمت جامعه‌ ای که آرمان‌ های مردم در آن تبلور پیدا می‌ کند، گوی سبقت را از دیگران ربوده است.
شهید بهشتی طی سال‌ های 1349-1344 در شکل‌ گیری و ارتقای کمی و کیفی «اتحادیۀ انجمن‌ های اسلامی دانشجویان در اروپا» تاثیرات شگرفی داشته‌ است. این تشکل به رساترین صدای نهضت اسلامی ایران در خارج از کشور تبدیل شد. نوع رابطۀ دکتر بهشتی با این تشکل، نقطه‌ نظرهای او در زمینۀ تشکیلات و سازماندهی، ایده‌ های مطرح شده درجهت پویایی و استقلال سازمان نامبرده و ده‌ ها نکتۀ دیگر، شخصیت بی‌ بدیل ایشان را در زمینۀ نظریات تشکیلاتی نشان می‌ دهد.
شهید بهشتی، ماه‌ ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357، بنابر تجربۀ چندین‌ و چندساله‌ ای که در زمینۀ فعالیت‌ های اجتماعی سیاسی داشت؛ ضرورت کار تشکیلاتی و ایجاد تشکلی اسلامی را احساس کرد و سرانجام بعد از موافقت امام خمینی در 29 بهمن 1359 به‌ همراه تعدادی دیگر از همفکران خود تشکلی به نام «حزب جمهوری اسلامی» تاسیس کرد.

تجربیات دیگر ایشان در زمینۀ فعالیت‌ های اجتماعی تشکیلاتی که از اوان نوجوانی در منش ‌و روش او جلوه داشته است و ارزیابی‌ های نقادانۀ ایشان از فعالیت‌ های دسته‌ جمعی و تشکیلاتی، از شهید بهشتی شخصیتی ساخت که بعدها او را به‌ عنوان مدیری مدبر، دوراندیش، نهادساز، برنامه‌ ریز و پایبند به اصول کار جمعی معروف و مشهور کرد. به‌ طوری‌که امام خمینی دربارۀ ایشان می‌ فرمایند: «ایشان را من بیست سال [یا] بیشتر، می‌ شناختم. مراتب فضل ایشان و مراتب تفکر ایشان و مراتب تعهد ایشان بر من معلوم بود. من او را یک فرد متعد، مجتهد، متدین، علاقه‌ مند به ملت، علاقه‌ مند به اسلام و به‌ درد بخور برای جامعه خودمان می‌ دانستم».