تجارب انقلاب اسلامی

در این کتاب پس از بحث ضرورت تدوین تجارب انقلاب اسلامی برای اشتغال به دیگر ملت‌ها به بررسی و استقراء آنها در دو بخش پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در عرصه سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی پرداخته شده است. البته در این تحقیق بنابر تدوین تجارب مثبت انقلاب اسلامی بوده و از سایر موارد چشم‌پوشی شده است.
در بخشی از کتاب تجارب انقلاب اسلامی می‌خوانیم:

پس از پیروزی انقلاب، رسیدگی به اموال و دارایی‌های مسئولان دولت پیشین، از جمله کارهای ضروری دولت و حاکمیت جدید است. این کار با پیروزی انقلاب اسلامی و دقت نظر امام خمینی، بلافاصله در فاصله کمتر از یک ماه از پیروزی انقلاب اجرایی گردید و در دستورکار مسئولان نظام قرار گرفت.

قبل از انقلاب اسلامی ایران، خاندان هزار فامیل بر ارکان نظام طاغوتی شاهی چنگ انداخته بودند و با زد و بند با اربابان قدرت و ثروت، منابع داخلی (بانک ها) و حمایت قدرت‌های استکباری خارجی، امپراتوری افسانه‌ای مالی برای خود و نزدیکان خویش را فراهم آورده بودند و باتکیه بر زور، هرچه می‌توانستند غارت می‌کردند و درواقع، عمده درآمدهای نفتی کشور به جیب خاندان وابسته به دربار سرازیر می‌شد.

با پیروزی انقلاب اسلامی، بسیاری از طاغوتیان غارتگر، قبل از این که در محکمه عدالت به سزای اعمال خود برسند، فرار بر قرار ترجیح دادند و سر در دامان اربابان خارجی خود نهادند و برخی از اموال خود را که قابل انتقال نبود، مانند املاک و مستغلات، بر جای گذاشتند. اموال به جای مانده از این خاندان پلید در مناطق مختلف کشورمان پراکنده بود و هر لحظه احتمال از میان رفتن این اموال می‌رفت. به همین دلیل، بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی، هفده روز پس از انقلاب، در تاریخ 1357/12/9 فرمان تاسیس بنیاد مستضعفان را خطاب به شورای انقلاب با اهداف زیر صادر کرد:

1. جمع آوری اموال منقول و غیر منقول سلسله پهلوی و شاخه‌ها و عمال و مربوطین به آن سلسله؛
2. تمرکز این دارایی‌ها در جهت خدمت به مستمندان و کارگران و کارمندان ضعیف در طریق ایجاد مسکن و کار و زمین.