بیماری هلندی در اقتصاد ایران

«بیماری هلندی در اقتصاد ایران» نوشته رضا منوچهری(-1348) و ناصر شمس قارنه(-1338) است.
بیماری هلندی مفهومی اقتصادی است که رابطه بهره‌برداری بی‌رویه از منابع طبیعی و رکود در بخش صنعت را توضیح می‌دهد. این مفهوم بیان می‌کند که افزایش درآمد ناشی از منابع طبیعی می‌تواند اقتصاد ملی را از حالت صنعتی بیرون بیاورد. این اتفاق به علت افزایش نرخ ارز واقعی موثر صورت می‌گیرد، که بخش صنعت را در رقابت ضعیف می‌کند. در حالی که این بیماری اغلب مربوط به اکتشاف منابع طبیعی می‌شود، می‌تواند به «هر فعالیت توسعه‌ای که نتیجه‌اش ورود بی‌رویه ارز خارجی می‌شود» مربوط شود؛ مانند نوسان شدید در قیمت منابع طبیعی، کمک‌های اقتصادی خارجی، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی.
معرفی کتاب:
بیماری هلندی، بیماری شناخته شده‌ای در عرصه اقتصاد می‌باشد. بیماری هلندی یک مفهوم اقتصادی است که تلاش می‌کند تا رابطه بین بهره‌برداری بی‌رویه از منابع طبیعی و رکود در بخش صنعت را توضیح دهد.
آغاز بیماری با افزایش قیمت نفت پدیدار شده و نتایجی از جمله: تضعیف بخش‌های قابل مبادله به‌ویژه بخش صنعت و کشاورزی، تقویت بخش ساختمان به عنوان بخش غیر‌قابل‌مبادله، کاهش قابل‌ملاحظه صادرات و افزایش واردات، برهم زدن تراز پرداخت‌ها و بودجه عمومی دولت، فشار بر منابع ارزی کشور، افزایش نرخ ارز و ایجاد نظام سهمیه‌بندی ارزی، کاهش درآمدهای منابع بودجه و تغییرات منفی GDP، رکود سنگین بازار بورس، رشد منفی سرمایه‌گذاری، افزایش نرخ تورم، افزایش پایه پولی کشور و اثرات ناخوشایند دیگری را در بردارد.