بیراهه های نظریه جامعه شناختی

در بیراهه های جامعه شناسی، نویسنده مسائل نظریۀ جامعه شناختی را بررسی و برایشان راه درمان تجویز می کند. او نظریه های جامعه شناختی اخیر را پساپارسونزی می نامد.
موزلیس در بی راهه های نظریهٔ جامعه شناختی ما را با الیاس، بوردیو و گیدنز آشنا می کند. جامعه شناسی های تفسیری، روش شناسی مردمی، انتخاب عقلانی و نوکارکردگرایی را شرح و نقد می کند. و با ایده های مارکس طرح نظری پارسونز را تکمیل می کند. او می خواهد دو کار بکند: یک؛ مجموعه ای از ابزارهای مفهومی معرفی کند که مسألهٔ نظریه پردازی جامعه شناختی را حل کند. دو؛ به جامعه شناسی تجربی کمک کند از سطح خرد به سطح کلان برسد و از اتهام تقلیل گرایی و شیءانگاری برهد.