بررسی فاکتورهای آموزشی درخور با اقلیم آب و هوایی

کتاب بررسی فاکتورهای آموزشی درخور با اقلیم آب و هوایی نوشتۀ یگانه خاموشیان صحنه، به مطالعۀ شرایط مناسب فضاهای آموزشی و فرهنگی همساز با اقلیم شهر کرمانشاه پرداخته است.
فضاهای آموزشی و مدارس شهر کرمانشاه از نظر گرمایش و سرمایش با توجه به شرایط اقلیمی منطقه ساخته نشده و همواره با مصرف بیش از حد انرژی روبرو بوده‌اند.
تنوع و سختی شرایط اقلیمی ایران ساختمان‌سازی را همواره با مشکلاتی مواجه ساخته است. شدت و تنوع عناصر آب و هوایی از یک طرف برای انسان نامطلوب است و از طرف دیگر نقش مهمی در فرسایش مصالح ساختمانی دارد. بنابراین ساختمان باید به نوعی طراحی و از مصالحی ساخته شود که در دسترس، قابل اجرا و بادوام باشد؛ ضمن اینکه شرایط دشوار اقلیمی را تا حد امکان تعدیل کند.
دستیابی به اصول و مقررات انتخاب و کاربرد مصالح، طرح و اجرای جزییات ساختمان و روش نگهداری بنا به گونه‌ای که آسایش انسان در داخل ساختمان فراهم شود، گام موثری به سوی ساختمان‌سازی منطقی و همساز با اقلیم در سطح کشور خواهد بود. در واقع آنچه که یک بنا را به وجود می‌آورد در حقیقت نیازها، ارتباط‌ها و عملکردهای مختلف یک بناست و آنچه که به آن واقعیت می‌بخشد و به طرح یک بنا شخصیت می‌دهد، علم و هنر معماری است که در قالب طراحی معماری با اصولی منطقی و روابطی درست وحساب شده برای تجسمی زیبا و هنرمندانه خلق و ارائه می‌شود.

در بخشی از کتاب بررسی فاکتورهای آموزشی درخور با اقلیم آب و هوایی می‌خوانیم:
هر اندازه سابقه تاریخی و گذشته شهری غنی‌تر و حوادثی که در آن اتفاق افتاده پربارتر باشد به یقین مرور و گذشت از ادوار آن هم نیازمند تامل و تعمق بیشتری خواهد بود. شهرهای زیادی هستند که با وجود سابقه کهن، رویدادهایی که محیط را چندان تحت تاثیر قرار داده باشند در آن‌ها رخ نداده است. لذا مطالعه تاریخی آثار باقیمانده و گذشته چنین شهرهایی نیز گذارتر و سهل‌تر خواهد بود.
با وجود این آثار شهرنشینی پراکنده و نسبتا اندک در کرمانشاه، بیانگر وجود تمدن گسترده‌تر شهری در دوره‌های طولانی در این شهر می‌باشد. کرمانشاه در دوازده کیلومتری شمال شرقی لاهیجان و ده کیلومتری مغرب و شمال غربی رودسر قرار دارد. با نام کرمانشاه اولین بار درسال پانصد و دوازده هجری، زمان مرگ سلطان محمد بن ملک شاه فرامرز بن مردانشاه کرمانشاهی که از زندان خارج شد، و به کمک علاء‌الدوله علی مازندرانی از اصفهان به طبرستان و از آن‌جا به کرمانشاه مراجعت نمود آشنا می‌شویم. کرمانشاه یا «لنگاب رود» در سال هزار و سیصد و هشت هجری شمسی از لاهیجان جدا شد و با روستاهای تابعه به صورت شهرستان مستقلی درآمد.