با قرآن در سرزمین وحی (قرآن و حج)

در سرزمین وحى، خود را در برابر آینه قرآن قرار دهیم و زشتى و زیبایى خود را بنگریم که استناد به قرآن دقیق‏تر، سریع‏تر، موثرتر و مورد اتفاق همه مسلمانان مى‏باشد.
قرآن مى‏فرماید: «ان الصلوه تنهى عن الفحشاء و المنکر»(1) ولى نماز ما، نه خود و نه جامعه ما را از فحشا و منکر باز نداشت. مشکل چیست؟
در مکه، سنگ‏ها مرمر، آب زمزم، قبله بدون انحراف، جمعیت میلیونى، زیر پا نفت، قرائت امام جماعت عالى است، پس چرا این نماز جلو بزرگ‏ترین منکرات را که تجاوز دشمنان به کشورهاى اسلامى و قتل عام مسلمانان است نمى‏گیرد.
مشکل در این است که به شرایط و امورى که بازدارنده انسان‏ها از فساد و منکر است توجه نمى‏شود.
قرآن از ما خواست به هنگام نماز روى خود را از بیت‏المقدس به سمت مسجد الحرام بگردانیم تا یهودیان بر ما منتى نداشته باشند. «لئلا یکون للناس علیکم حجه»(2) ولى امروز ما با دست خود، خود را وابسته مى‏کنیم تا بر ما حجت داشته باشند.
قرآن فرمود: «لن یجعل الله للکافرین على المومنین سبیلا»(3) و امروز کفار بر ما همه نوع سلطه‏اى دارند.
قرآن فرمود: «لا توتوا السفهاء اموالکم»(4) و امروز سرمایه کشورهاى اسلامى به دست چه کسانى است؟
قرآن مى‏فرماید: «لا تظلمون و لا تظلمون»(5) و در جامعه ما گروهى ظالم و گروهى مظلوم و بعضى نسبت به زیردستان ظالم و نسبت به ابرقدرت‏ها مظلوم هستند.