اندیشه (3) : برخی از مبانی احکام روابط مسلمانان با غیرمسلمانان : از منظر فقیه اهل بیت عصمت و طهارت (علیه السلام) حضرت آیت الله العظمی صانعی (مدظله)

در این اثر بحث روابط مسلمانان با غیر مسلمانان با موضوعاتی چون دین یک مجموعه جهان شمولی و فرا زمانی با هدف واحد است و التزام به جایگاه عقل در استنباط و نگرش به غیر مسلمان بر اساس فرهنگ قرآن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
دشنام ندادن و ناسزا نگفتن به غیر مسلمانان
یکى از مسائل اخلاقى در ارتباط با غیر مسلمانان دورى جستن از دشنام و ناسزا گفتن به آنان است. قرآن مى فرماید: (ولا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم)(انعام 108); و آن هایى را که جز خدا را مى خوانند دشنام مدهید که آنان از روى دشمنى ]و[ به نادانى خدا را دشنام خواهند داد.
فطرت انسان اقتضا مى کند از آنچه در نزد او مقدس است دفاع کند و با کسانى که به حریم مقدس وى تجاوز مى کنند به مقابله برخیزد. از این رو، در این آیه به مسلمانان دستور مى دهد که مبادا به مشرکان و کفار و آنچه در نزد آنان مقدس است، دشنام دهید; چرا که مشرکان نیز در مقام دفاع برآمده و حریم مقدس خداى متعال را مورد هتک قرار مى دهند که اگر چنین شود خود مومنان باعث هتک حرمت و جسارت به مقام کبریایى خداوند شده اند.38