انتظار (3) : امام مهدی (عج) در قرآن

یکی از مهم‌ترین ابزاری که می‌توان به واسطه آن به درک واقعی و عمیق مضامین و مفاهیم آیات الهی نایل شد و از معارف ارزشمند آن بهره مند گردید، همان تفسیر صحیح آیات نورانی قرآن است. مراد از تفسیر، مطالبی است که از الفاظ و ظواهر کلام الهی و با اندیشه و ژرف نگری به دست می‌آید و نشانگر مراد و منظور ظاهری آیات قرآن است. اما گاهی حقایقی ورای الفاظ و ظواهر است و تامل و دقت آدمی در آن‌ها نیزکار ساز نیست، بلکه تنها روایات معصومین علیه‌السلام است که از آن‌ها پرده برمی دارد و اسرار آن‌ها را آشکار می‌سازد. به این مرحله از فهم آیات که دلالت به باطن قرآن دارد، تاویل گفته می‌شود. و برای بهره مندی جامع و شایسته از قرآن باید از هر دو این‌ها استمداد جست. مولف چهارده آیه از قرآن که در آن‌ها به حضرت مهدی علیه‌السلام اشاره شده است، با توجه به مقدمات یاد شده، مطرح کرده است.
روش مولف، ابتدا آیاتی مورد بررسی قرار می‌گیرد که به صورت تفسیری به آن حضرت اشاره دارند و سپس آیات دیگر که از جهت تاویل بر حضرت دلالت دارند، با توجه به روایات معصومین علیه‌السلام مورد ارزیابی قرار گرفته است.