امام و امامت در تکوین و تشریع

معرفی کتاب
موضوع اثر حاضر، مباحثی درباره شناخت ویژگی های امام و امامت است. این کتاب از مجموعه کتاب های «سلسله مباحث معرفت دینی اهل بیت(ع)» است. کتاب حاضر سومین مجلد از مجموعه حاضر است که در آن سعی شده با دقت بر روایات مورد بحث، نکات ظریفی از موضوع امامت در هستی تبیین گردد. آن چه در این کتاب درج شده است، تاکید بر این موضوع است که امامت یک حقیقت نفس الامری در عالم وجود است و براساس آن ها، جایگاه امام و امامت تعیین می شود.
گزیده کتاب
دشمنان جمهوری اسلامی فرهنگ سیاسی شیعه را فرهنگ تابعیت معرفی می کنند تا نتیجه بگریند آن فرهنگ استبداد پذیر و دموکراسی گریز است ولی مقام امام و امامت را معرفی نمی نمایند تا معلوم شود تبعیت از امام معصوم عین پیروی از عقل برتری است که انسان و جامعه را به شکوفایی می کشاند در حالی که استبداد عامل سرکوبی عقل و فطرت است.
درباره کتاب
در موضوع مقام نوری اهل البیت(ع) و شناخت ائمه(ع) به نورانیت، روایت مشهوری از حضرت امام رضا(ع) در کتاب تحف العقول هست که حضرت در آن روایت جایگاه امام و امامت را روشن می‌کنند. این روایت از روایاتی است که در مجامع علمی شیعه با دقت مورد بحث قرار می‌گیرد. موضوع از این قرار بوده که جناب عبدالعزیز بن مسلم می‌گوید ما با حضرت رضا(ع) در شهر مرو بودیم، با جمعی از دوستان به مسجد جامع آن شهر رفتیم، بحث در مورد امامت در بین افراد با اختلاف نظرهای فراوان رد و بدل می‌شد. او می‌گوید: «فدخلت علی سیدی و مولای الرضا(ع)» به محضر مولایم امام رضا(ع) داخل شدم «فاعلمته بما خاض الناس فیه» به حضرت از جریاناتی که مردم در آن فرو رفته بودند خبر دادم، «فتبسم ثم قال» حضرت تبسمی کردند سپس فرمودند: «یا عبد العزیز جهل القوم و خدعوا عن ادیانهم» ای عبدالعزیز این مردم در این امر نادانند و نسبت به دین خود فریب خورده‌اند. سپس شروع می‌کنند نکات مهمی در رابطه با مقام امام بفرمایند، ابتدا جایگاه امامت در عالم را با استناد به آیات قرآن نشان می‌دهند، سپس روشن می‌کنند که این جایگاه جایگاهی نیست که مردم بتوانند با اندیشه‌ی خود در مورد آن بحث کنند و بخواهند نظر دهند که چه کسی امام است و چه کسی امام نیست. وقتی جایگاه امام از نظر قرآن در هستی روشن شد معلوم می‌شود نقص کار مردم از کجاست. به همین جهت فرمودند: مردم را نسبت به دینشان فریب داده‌اند و دینی را به مردم معرفی کرده‌اند که با دین الهی تفاوت دارد.
خلاصه اثر
امامت مطرح در اعتقاد شیعه رویکردی است به حقیقتی آسمانی که در صدد است تمدن زمینی را مطابق نظم آسمانی بسازد و امام شیعیان آن چنان حضوری در عالم هستی دارد که نه تنها چنین امری را ممکن می سازد، بلکه آن را ضروری می داند، زیرا موجب شکوفایی سرمایه ی درونی تک تک افراد امت می گردد تا جایی که شخصیت افراد انعکاسی از شخصیت امام خود خواهد شد...