امام مهدی (عج) در حدیث ثقلین

برای شناخت اسلام و درک اصول و فروع آن دو منبع اصلی و اساسی وجود دارد، نخست کلام خدا قرآن، که قانون اساسی اسلام است. و دیگری سنت و حدیث، که شارح و مفسر و مبین قرآن می‌باشد. این دو منبع اصلی دریافت مبانی اسلام است. قرآن کلام خداست که به تدریج بر پیامبر توسط فرشته وحی نازل شده است. و در زمان پیامبر و به دستور ایشان توسط چند تن از اصحاب نوشته و جمع‌آوری شده است، و در آن تحریف و تغییری نیست. حدیث در لغت به معنای ضد قدیم و در اصطلاح روایی؛ گفتار، کردار و تقریری است که از پیامبر رسیده است. به اجماع علما، حدیث اصل دوم از اصول احکام است. فقها در بیان کتاب خدا و در استنباط احکامی که در قرآن درباره آنها آیه‌ای وارد نشده است، به حدیث مراجعه می‌کنند. از این رو حدیث یا مبین قرآن است، و یا موکد آنچه در قرآن آمده است، و یا احکامی را اثبات می‌کند که قرآن به طور آشکار آن را بیان نکرده است.