امام حسین (علیه السلام) این گونه بود، ترجمه الخصائص الحسینیه

در بخشی از کتاب می خوانید:

باب اول : منشا درونی خشوع و گریستن بر حسین علیه السلام و دلیل بروز خشوع

بدان که منشا گریه انسان گاهی خود خواسته و با دلیلی روشن است گاهی ناخواسته و مبهم است . گریه خود خواسته انسان دارای دلیل و سبب است و دلایل گریه انسان هشت قسم است .
اول : گاهی گریه انسان به دلیل پیوند عمیق خانوادگی است که بزرگترین پیوندهای خانوادگی ، پدر و مادر با فرزندان است و از این روی خداوند حق پدر و مادر را با توحید و یکتا پرستی همراه ساخته و در قرآن این دو حق را در کنار بکدیگر آورده است :

وقضى ربک الا تعبدوا الا ایاه وبالوالدین احسانا و پروردگارت حکم کرد که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید . و این حق پدر و مادر از آن روی است که پدر و مادر سبب پیدایش ظاهری تو هستند . پس اگر حق آنان که سبب پیدایش ظاهری تو هستند چنین بزرگ است پس حق آن کسی که هم سبب پیدایش معنوی تو و هو سبب پیدایش ظاهری تو شده است چگونه است ؟!
پس به راستی که پدر حقیقی انسان پیامبر (ص) و جانشین آن حضرت علی (ع) است و خداوند حکم نمود که به پدران حقیقی خویش احسان کنی و بی گمان ، سوگواری نمودن و گریستن بر حسین (ع) احسان نمودن به پیامبر و جانشین پیامبر ، حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (ع) است .

رابطه قرض دادن و زیارت حسین (ع)

خداوند قرض دادن به مومن درمانده را قرض دادن به خداوند ، خوانده است . اگر به زیارت حسین (ع) که پیشوا و امامی درمانده و دور از وطن است و مردم کوفه و شام همه چیز را از او بازداشتند تا جایی که کسی بر پیکر خونینش نزدیک نشد . ( زرین بوک ) انتشارات مشهور استان قم . در حقیقت با زیارت نمودن آن حضرت و نزدیک شدن به آن حضرت به او قرض داده ای و قرض دادن به حسین (ع) بزرگ ترین قرض دادن به خداست و نمی دانم که خداوند چگونه چنین قرض دادن را پاداش خواهد داد و خداوند بخشنده ، چنین کسی را که قرض نیکو داده است به چه مقامی خواهد رساند ؟

فریاد خواهی حسین (ع) از لشکر عمر سعد

سومین دلیل هفت بار لبیک گفتن بر حسین (ع) این است که آن حضرت هفت بار از دیگران فریاد خواهی کرد و کسی به فریادش نرسید :
فریاد خواهی نخست آن حضرت این بود که از لشکر عمر سعد خواست که زنان و فرزندان و یارانش را سیراب کنند ( و لشکر عمر سعد درخواست آن حضرت را نپذیرفتند )
فریاد خواهی دوم آن حضرت این بود که از لشکر عمر سعد آب خواست تا به زنان و فرزندانش دهد و هنگام درخواست آب ، به دشمنان فرمود : زنان و فرزندان من گناهی نکرده اند - و یا فرمود - زنان و فرزندان من که نمی خواهند با شما بجنگند ( که این گونه آنان را تشنه نگه داشته اید ) این بار نیز لشکر عمر سعد درخواست حسین (ع) را نپذیرفت .
فریاد خواهی سوم حسین (ع) این بود که برای کودک شیرخواره اش از لشکر عمر سعد آب خواست و به آنان فرمود : آیا کسی نیست که جرعه ای آب برای این کودک بیاورد . پس از آن که پاسخی نشنید به این راضی شد که کودکش را ببرند و آب بدهند و فرمود : بیایید و این کودک شیرخواره را ببرید و سیراب کنید .
فریاد خواهی چهارم آن حضرت این بود که از لشکر عمر سعد خواست که به خیمه ها و خانواده اش حمله نکنند و آنان را غارت نکنند و ندا بر آورد : ای پیروان خاندان ابوسفیان ! خانواده مرا رها کنید و با من بجنگید .
فریاد خواهی پنجم آن حضرت این بود که از لشکر عمر سعد خواست که پیش چشمش خیمه ها و خانواده اش را غارت نکنند و ساعتی به او مهلت دهند و دست از غارت بردارند تا او به شهادت رسد و فرمود : این یک ساعت باقیمانده از عمرم را به من مهلت دهید ( و پیش چشمم ، خانواده ام را غارت نکنید ).