ادبیات روس به روایتی دیگر

ادبیات روس در دوره‌ های متعدد فراز و نشیب‌ هایش نه تنها از منظر ادبی که از دریچه اجتماعی و اخلاقی، همواره گنجینه‌ ای غنی برای تحلیل منتقدان و صاحب‌ نظران به شمار می‌ رفتند. زهره روحی در کتاب «ادبیات روس به روایت دیگر»، بیش از هر چیز، بر بعد اجتماعی و اخلاقی ادبیات روسیه در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم تاکید می‌کند و در پی آن است تا از ارزش‌های هنوز زنده جاری در آن متون، نقبی به جهان امروز بزند. گوگول، داستایوفسکی، چخوف، تولستوی و آورچنکو نویسندگانی هستند که در این کتاب مورد بررسی قرار می‌ گیرند تا بتوان از خلال داستان‌ های آنها، به جایگاه و مفهوم «انسان» در یکی از حساس‌ ترین برهه‌ های تاریخ بشر پی برد.
توضیحات کتاب:
«ادبیات روس به روایتی دیگر» نوشته زهره روحی(-1336)، تحلیلگر اجتماعی و منتقد ایرانی است. این کتاب نگاهی تحلیلی دارد به 5 نویسنده برجسته ادبیات روسیه و آثار ادبی آنان با رویکردی اجتماعی و تاریخی. نیکلای گوگول (1852-1809)، فئودور داستایوفسکی (18811821)، لئو تولستوی (1909 -1821)، آنتوان چخوف (19041860) و آرکادی آورچنکو(1925-1881) نویسندگانی هستند که در این کتاب آثارشان مورد بررسی و کاوش قرار گرفته است.
آنچه شاهکار بودن آثار ادبی روسیه را تایید می‌کند، نگاه توانا، شفاف، و صریح این متون ادبی به تحولاتی است که با پوشاندن چهره‌ای‌ دروغین به نام تمدن و پیشرفت، به سیاه‌کاری و نابودی جهان کمر بسته‌اند. بنابراین با خواندن این آثار به لحاظ فرهنگی نمی‌توانیم با ملت روسیه امروزی ارتباط برقرار کنیم، بلکه فقط می‌توانیم از هوشیاری و حساسیت ملتی آگاه شویم که هر کدام ا‌ز آثار ادبی‌شان در برابر تحولاتی که در حال سلطه بر جهان بود واکنشی خاص خود نشان می‌دادند و نه تنها برای ملت روسیه زمانه خود، بلکه حتی برای ملت‌های دیگر، توصیف‌گر واقعی وضع موجود بودند و هستند.
معرفی کتاب:
همراه با کتاب "ادبیت روس به روایتی دیگر" با فرهنگ و ادبیات روسیه، شخصیت و آثار نویسندگان بزرگی همچون آنتوان چخوف، لئو تولستوی، فئودور داستایوفسکی، ایوان ایلیچ و ... آشنا شوید.
رویارویی با مدرنیته، طی یکی دو قرن گذشته دستمایه بسیاری از داستان‌ها بوده، خصوصا داستان‌های روشنفکران و فرهیختگان سرزمین‌های غیراروپایی و آمریکایی. در ادبیات روسیه هم به همین منوال شاهد واکنش‌هایی هستیم که برخی از آنها به آن‌سوی مرزها نفوذ کرده‌ و جایگاهی کاملا خاص و جدی در ادبیات جهانی پیداکرده‌اند. به ‌طوری‌که هنوز این آثار تجدید، چاپ و خوانده می‌شوند.
اما دلیل ماندگاری این آثار چیست؟
آنچه شاهکار بودن ادبیات کلاسیک را تایید می‌کند، نگاه توانا، شفاف، و صریح این متون ادبی به تحولاتی است که با پوشاندن چهره‌ای‌ دروغین به نام تمدن و پیشرفت، به سیاه‌کاری و نابودی جهان کمر بسته‌اند.
بنابراین همان‌گونه که توضیح داده شد، با خواندن این آثار به لحاظ فرهنگی نمی‌توانیم با ملت روسیه امروزی ارتباط برقرار کنیم، بلکه فقط می‌توانیم از هوشیاری و حساسیت ملتی آگاه شویم که هر کدام ا‌ز آثار ادبی‌شان در برابر تحولاتی که در حال سلطه بر جهان بود واکنشی خاص خود نشان می‌دادند و نه تنها برای ملت روسیه زمانه خود، بلکه حتی برای ملت‌های دیگر، توصیف‌گر واقعی وضع موجود بودند و هستند.