اثر بخشی آموزش فعالسازی رفتاری بر کاهش افسردگی و پرخاشگری معتادان

کتاب اثربخشی آموزش فعال سازی رفتاری بر کاهش افسردگی و پرخاشگری معتادان به قلم شاهو فاتحی، منطبق بر روش‌های پژوهش به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون یا پس آزمون نوشته شده؛ جامعه آماری مورد پژوهش این کتاب تمامی مردان معتاد در حال ترک شهرستان سنندج بوده است.
یکی از بزرگترین معضلاتی که در دورانهای مختلف همواره جوامع بشری را درگیر مشکلات و پیامدهای شوم خود کرده، پدیده اعتیاد است. ماده مخدر فراوردهای شیمیایی است که وقتی به صورت دود، تزریق، استنشاق و یا قرص مصرف میشود، خلق یا رفتار را تغییر می‌دهد و مجموعه ای از علائم شناختی، رفتاری و فیزیولوژیکی ایجاد میکند که به آن وابستگی میگویند.

در وابستگی شخص علیرغم مسائل قابل ملاحظه مربوط به مواد، به مصرف آن ادامه می دهد (هالجین و ویتبورن، 1387). اعتیاد به مواد مخدر نتیجهی مصرف مکرر و مداوم ماده یا مواد تخدیر کننده و روانگردان تا حدگرفتاری شدید به آن است و فرد معتاد احساس میکند که نمیتواند یا نمیخواهد استفاده از این مواد را ترک و یا میزان آن را کم کند و در صورت ترک آن معمولا دچار مسمومیت میشود (مرادی، 1381). رفتاردرمانی شناختی، رشد و توسعه جدیدی در درمان روانشناختی، به شمار می‌آید. با این همه، در این مدت کم، توانسته است علاقه زیادی را در متخصصان بالینی، به خود معطوف سازد.