آینه در آثار شاعران ایران و نقاشان جهان

«آینه در آثار شاعران ایران و نقاشان جهان» اثر پدرام حکیم‌زاده حاوی مجموعه‌ای از اشعار شاعران ایرانی و نقاشی هنرمندان جهان با موضوع آینه است.

در کتاب آینه در آثار شاعران ایران و نقاشان جهان، به تالیف پدرام حکیم زاده، به موضوع ارتباط میان دو هنر و نقاشی، در آثار هنرمندان جهان پرداخته شده است.
موضوع آینه موضوعی نمادین و چند معنایی است؛ از یک سو در تاریخ هنر نقاشی جهان، نقاشان بسیاری به ویژه سوررئالیست‌ها وسمبولیست‌ها به این موضوع پرداخته‌اند. از سوی دیگر در سرزمین ایران شاعران با ذوق و قریحه ایرا‌نی که فرهنگ اسلامی را به خوبی درک کرده بودند و طبیعت و جهان هستی را آینه و منعکس کننده‌ای از جمال پروردگار خویش می‌دیدند این موضوع را در آثار خود به خوبی بازتاب داده‌اند. زبان تصویر که در هنر نقاشی متجلی شده و زبان کلمه که در اشعار شاعران منعکس شده، دو دریای متفاوت و بی‌نهایت برای بیان اندیشه انسان‌هاست که تلفیق و ترکیب آن‌ها، از دو فرهنگ متفاوت و دو زمان متفاوت مانند مجمع البحرین (تلاقی دو دریا) انسان را به درک جدیدی از هستی می‌رسانند.

در بخشی از کتاب آینه در آثار شاعران ایران و نقاشان جهان می‌خوانیم:

چون نمایی آن رخ گلرنگ را
از طرب در چرخ آری سنگ را
بار دیگر سر برون کن از حجاب
از برای عاشقان دنگ را
تا که دانش گم کند مر راه را
تا که عاقل بشکند فرهنگ را
تا که آب از عکس تو گوهر شود
تا که آتش واهلدمر جنگ را
من نخواهم ماه را با حسن تو
وان دوسه قندیلک آونگ را
من نگویم آینه با روی تو
آسمان کهنه پر زنگ را
در دمیدی و آفریدی باز تو
شکل دیگر این جهان تنگ را
در هوای چشم چون مریخ او
ساز ده‌ای زهره باز آن چنگ را