حسرت نوعی اندوه و غم است که احسان خسران و خود ملامت‏گری و استیصال و درماندگی را در شخص ایجاد می‏کند. نویسنده به تعریف این مفهوم و رابطه نگرش و حسرت و نشانه‏ها و موضوعات آن پرداخته و از عواملی مانند: غفلت، عمل نکردن به علم، دنیادوستی، اهمال‏کاری، احساس خود کم‏بینی، کم توقعی، کم تحملی، آرزوهای طولانی، حرص و حسد را زمینه‏ساز شکل‏گیری حسرت می‏داند. در پایان از روشهای درمان حسرت از دیدگاه اسلام بحث شده است.
از حاج آقا عبودیت پرسیدم حاج آقا چه کار کنیم گناه نکنیم؟ خائن بی حیا نباشیم؟گفت: زیاد ذکر بگویید.گفتم چه ذکری؟ چند تا؟ گفت هر چی به زبانت آمد، به دلت افتاد، ذکر یعنی یاد. مثلا توی تاکسی، توی راه... یاد خدا باش مرتب بگو خدایا چه قدر خوبی، چه قدر خوبی، چقدر خوبی، ای خدا دوست دارم... دوست دارم... دوست دارم. اینها می شود ذکر، تعداد هم ندارد.آن وقت می بینی همه روزت پر شده از ذکر خدا.
مرتبط با این کتاب

نظرات کاربران
هنوز نظری برای این کتاب ثبت نشده است.