بهائیت در تحقیقات دنیس مک اوین

از اوائل سال 1996 شاهد پدیده ی ظهور و بروز دگراندیشان منتقد بهائیت از درون جامعه ی بهائی هستیم.
یکی از آنان، دنیس مک اوئن، نویسنده، محقق و منتقد بهائی است که بعد از 15 سال عضویت فعال در تشکیلات بهائی، به دلیل مواضع انتقادی و دیدگاه های آزاد اندیشانه ای که داشت، مورد سرزنش Jشکیلات بهائی قرار گرفت و با توجه به عملکرد تشکیلات بهائی مجبور به استعفاء و ترک بهائیت شد. در این کتاب پس از معرفی مفصل او و دیدگاه هایش در فصل اول، چندین مقاله از او در موضوع بهائیت ترجمه شده است.
مک‌اوئن با بررسی و دقت‌نظر در تاریخ بابی و بهائی، اعلام کرد رهبران بهائی به طور مرتب درحال پاکسازی متون بهائی و تغییر و تحریف تاریخ آن هستند.
او بهائیت را نه‌تنها یک آیین الهی نمی‌داند بلکه در مدرن بودن و جهانی بودن آن نیز تردید می‌کند. وی آموزه‌های بهائی را اقتباسی از اسلام و ادیان دیگر دانسته و برخی از آن‌ها را مورد انتقاد قرار می‌دهد.
او تاریخ باب را جدا و متناقض از تاریخ بهائیت دانسته و درمورد جانشینی بهاءالله و من یظهره‌ الله بودن او تردید دارد. مک‌اوئن بیت‌العدل و عبدالبهاء و شوقی را مصون از خطا ندانسته و به عدم اجازه حضور زنان در رهبری بهائیت اعتراض دارد. او آموزۀ عدم دخالت در سیاست را باحکومت جهانی بهائی در تضاد می‌داند.
مک‌اوئن حرکت و جنبش باب را یک حرکت سیاسی با قصد گرفتن حکومت معرفی می‌نماید و اظهارات کتب بهائی را که ادعادارند باب به‌خاطر آوردن آیین جدید و مخالفت علما با او، به قتل رسیده است، قبول ندارد.
در آیین بهائی، به بهائیان توصیه می‌شود که فقط از بیت‌العدل و تشکیلات بهائیت بعیت کنند تادر معرض طرد و اخراج  از جامعۀ بهائی قرار نگیرند. در این نظام، افراد فرهیخته و افراد آ کادمیک، که دیدگاه یابرداشتی متفاوت از رهبری بهائیت دارند، شناسایی و در معرض اخراج قرار می‌گیرند.این قبیل رفتارها، مورد انتقاداو قرار گرفته است.
دنیس مک‌اوئن به مسئلۀسانسور گسترده در واقعیت های تاریخی در بهائیت پرداخته و تغییرتاریخ گذشتۀ بهائی، حذف و یا ترجمۀ غلط قسمت‌هایی از آن را اقدامی غیرصادقانه تلقی می نماید...