قلب ‌های قرآنی

یکی از معانی قلب، عقل است. به علاوه قلب، مظهر عواطف است و هر گاه برقی از عواطف و ادرا ک‌هایی که مایه حرکت و جنبش است در روح انسان آشکار شود، نخستین اثرش در همین قلب جسمانی، ظاهر می‌گردد، ضربان قلب دگرگون می‌شود، خون با سرعت به تمام ذرات بدن انسان می‌رسد، و نشاط و نیروی تازه‌ای به آن می‌بخشد، بنابراین اگر پدیده‌های روحی به قلب نسبت داده می‌شود بخاطر آن است که نخستین مظهر آن در بدن انسان قلب او است.
خدا در قرآن درباره 26 نوع قلب سخن گفته است. که نویسنده در این کتاب به آنها و ویژگی‌هایشان می‌پردازد.
قلب های رئوف، قلب‌های بدون ادراک، قلب‌های کافر، قلب‌های غافر، قلب‌های مطمئن و قلب های مضطرب، نمونه‌هایی از این قلب‌ها هستند.