آخرین کلام امیر شرح آخرین وصیت امیرالمومنین (ع)؛ بازنویسی پیام مولا در بستر شهادت

«آخرین کلام امیر» به قلم دکتر عباس خواجه‌پیری، شرح واپسین وصیت امیرالمومنین (ع) است که در بستر شهادت فرمودند. در تدوین و نگارش کتاب حاضر، سعی شده تا از جملات و فرمایشات امام (ع) بهره‌گیری شود، اما در برخی موارد توضیحاتی که ضروری به نظر آمده، افزوده شده است. همچنین در پاره‌ای موارد با حفظ امانت در رعایت محتوا، فرمایشات ایشان در قالب جملات دیگری جایگزین شده است:
امیر سخن، که پس از اجابت ضربت کین، با فریاد «فزت برب الکعبه» حاجت روا و رستگار شده است،‌ لحظات آخرین عمر پربرکتش را برای بیان آخرین وصایای خویش مغتنم می‌شمرد، و در جملاتی نه چندان طولانی، پندهایی مهم و ماندگار، در ظاهر به دو دلبندش (امام حسن وامام حسین (ع))، اما در واقع برای همگان تا قیامت (و من بلغه کتابی) بیان می‌فرماید.
آنگاه پیشوای پرهیزگاران، که از دیرگاه دل از دنیا برکنده بود, دیدگانش را بر این دنیای فانی می‌بندد، و روح ملکوتی و آسمانی‌اش به جوار رحمت و قرب الهی پرواز می‌کند و انسان‌ها را از نعمت حضور ظاهری‌اش محروم می‌سازد.
گرچه از این لحظات غم‌بار قرن‌ها می‌گذرد، لیکن زمان سنگینی این مصیبت عظما را از قلوب دلدادگان اهل‌بیت (ع) نکاسته است؛
اما:
شیعۀ امیرالمومنین (ع) مشتاق است بداند که امیر و مولایش در آن لحظات پرهیجان و سرنوشت‌ساز، او را به چه چیز وصیت فرموده و برایش کدام امانت را به جای گذارده است؟