تمرین های کاربردی بینش

کتاب تمرین‌های کاربردی بینش نوشتۀ صادق نیک پور و مژگان دستفال، برای قسمتی از درس تمرین‌های ورزش ذهنی بینش در دوره آموزشی مدرسان و استادن این ورزش در باشگاه‌های ورزش‌های ذهنی تنظیم شده است.
تمرین‌ها مبتنی بر مکانیسم ادراک در تمرین‌های بینش و برگرفته از انواع تمرین‌های ارائه شده از طرف صاحب‌نظران و استادن فعال است که در زمینه ورزش‌های ذهنی در آثار و مقالات و کتاب‌های آنان دیده می‌شود و نیز در نتیجه‌های لابراتواری و باشگاهی در محیط عملی و کاربردی بسیار تجربه شدند و پاسخ قابل قبول دریافت شده است.
استادان می‌دانند که در باشگاه، ورزش‌های ذهنی نقش تسهیلگر را دارند و ورزشکاران ذهنی، بینش خود را باید در حین فعالیت از حیطه‌های شناخی و عاطفی گذر نمایند و در حیطه روان‌ حرکتی، ورزیدگی‌های بینشی‌شان ملکه رفتاری آن‌ها گردد. لذا لازم است این راه را خودشان بروند. طراحی تمرین باید به گونه‌ای باشد که حتی دانش‌های لازم، توسط خود آنان کسب گردد نه آنکه مانند سمینار یا سخنرانی به آنان ارئه شود.
متدهای عدیده‌ای در این زمینه ابداع و کاربردی گردیدند که بسیار مفید و موثرند. نمونه‌های ارائه شده در کتاب تمرین‌های کاربردی بینش (Practical Exercises Insight) مبتنی بر این نگرش فقط به عنوان الگو هستند.
نمونه‌های منابع مورد استفاده در تمرین‌های این نوشتار مانند تمرین‌های ارائه شده توسط دکتر جیمز نیل، تمرین‌های ادراک سوسیومتریکی پی‌ریزی شده توسط دکتر جیکوب ال. مورنو در 1932 در طرح روان درمانی گروهی با محتوای سایکودراما، سوسیومتریک، و سوسیودراما، تمرین‌های ادراکی و تقویت منبع کنترل پی‌ریزی شده توسط جولیان راتر مبتنی بر نظریه یادگیری اجتماعی او، تمرین‌های مفهوم احساس و خودکارآیی مبتنی بر نظریه سرمشق‌گیری آلبرت بندورا و بسیار محققان و منابع دیگر هستند.
در بخشی از کتاب تمرین‌های کاربردی بینش می‌خوانیم:
به مرور ورزشکاران مبتدی بینش یاد می‌گیرند که این واقعا مهم نیست کجا و یا چه زمانی، آن‌ها تفکر و ترجیح شخصی خود را به عنوان بهترین حالت انتخاب نمودند.
به ورزشکاران مبتدی بگویید اگر پیام‌های معنادار عمیقی در ذهن خود دریافت نکردند نگران نباشند و به تکرار تمرین در روزهای دیگر ادامه دهند تا ورزیدگی ذهنی آنان افزایش یابد.
در بسیار موارد حتی برای ورزیدگان و حرفه‌ای‌ها نیز این رخ می‌دهد که در حین تمرین تعمق ذهنی پیام معنادار دریافت نمی‌کنند و این به معنای اشتباه رفتن مسیر نیست، این درست است و برای همه اتفاق می‌افتد. نکته مهم این است که بسیاری از مزایا، از جمله بهبود و ورزیدگی بینشی، خارج از آگاهی فردی ورزشکار ذهنی بینش اتفاق می‌افتد. رسیدن به این مرحله از بینش و ادراک پیام با تمرین رخ می‌دهد اما ادراک پیام اولا ناخودآگاه و خودکار و ثانیا فقط برای ورزیدگان است. ورزشکاران می‌توانند توانایی خود را برای پیگیری پیام‌های بینشی خود از طریق تمرین تعمق ذهنی توسعه دهند تا شرایط ادراک پیام در وضعیت ناخودآگاه و خودکار برای ذهن مهیاتر گردد.