کتاب کاکوله اثر صادق نیک پور تحلیلی مختصر بر فولکلور کاکولهٔ گیلکی است. فرهنگ گیلکی به وضوح در بین شیوه بیان کلمات فولکلور گیلکی کاکوله نمود دارد و همین عامل منجر شده است که کاکوله در فولکلور ماندگار شود. کاکوله نام ترانه فولکلوریک گیلکی است، زنانی که در مزارع شالیزار برنج نشاء می‌کردند آن را می‌خواندند. هر وقت کاکوله توک طلا را می‌دیدند باز هم در هر جا که بود ترانه کاکوله خوانده می‌شد. هر چند شیوه چیدمان و زیبایی واژگان موسیقیایی کاکوله منجر به جذابیت فزون‌تر آن گردید و در ماندگاریش تاثیر به سزایی ایجاد نمود به گونه‌ای که شنیدنش جان افزا است و حتی برای هر شنونده غیر گیلک که معنای واژگان را درک نکند این حس عاشقانه و شادی با موسیقیای کلام القا می‌گردد. وقتی با صدای دلنشینی خوانده شود و یا با آهنگی متناسب و سازهای تعیین شده همراهی گردد اثر تصاعدی آن بر روح و جان شنوندگان ماندگارتر خواهد شد. این ترانه به زبان و صداهایی استادانی و آهنگ‌های آهنگ‌سازانی در موسیقی فولکلوریک گیلگی هم جاودان گردید. استادان زیادی ترانه فولکلور کاکوله را خواندند مانند استاد احمد عاشورپور، استاد ناصر مسعودی با خانم شمس، که خوانش کاکوله را مبتنی بر تحقیق ماندگار کردند.
در بخشی از کتاب کاکوله می‌خوانید:
ای گیله کاس کاکوله او گیله گیشا زامایه
ا سفید رود او گیشای ارسویه
ای جیر بی او جور شی
بعد بجار توم نشانی وجین خوایه
با دس پیله بوگده وقت بج واوینه
موشته موشته جیمع کونی
کول بزنی قول و قرار بنی
مرتبط با این کتاب
نظرات کاربران
