جهت نما : 40 پرسش و پاسخ مهدوی

جایگاه امامت همچون نبوت است. به همان دلیلی که به انبیا نیاز داریم، به امامان معصوم هم نیازمندیم. دلیل نیازمندی بشر به رهبر معصوم (چه پیامبر و چه امام) ضعف عقل و علم انسان است. اگر عقل انسان کامل بود، هیچ کس در عمرش بارها پشیمان نمی‌شد و اگر تشخیص انسان صحیح بود، هیچ طلاقی صورت نمی‌گرفت. صدها میلیون پشیمانی و طلاق نشان دهنده آن است که عقل و تشخیص انسان کامل نیست و همه چیز را نمی‌تواند به خوبی تشخیص دهد. عقل انسان مثل ترازوی طلافروشان است که چیزهای جزئی و سبک را می‌توان با آن وزن کرد ولی در بسیاری از موارد آن ترازوها در سنجش وزن اجسام توانایی لازم را ندارند؛ از این رو کسی می‌تواند قانون صحیحی وضع کند که گذشته و آینده را بداند. تمام مصالح و مفاسد را بشناسد، تحت تاثیر هیچ فشار و جریان سیاسی، اجتماعی و روانی قرار نگیرد و از بازتاب مثبت و منفی قانون در حال یا آینده آگاه باشد. به عبارت دیگر علم غیب داشته باشد و افزون بر آن نسبت به انسان‌ها خیرخواه و مهربان باشد؛ هیچ سود و زیانی برای خودش در نظر نگرفته باشد و هیچ قدرتی بر او اثر نگذارد. چنین قانون‌گذاری فقط خداوند متعال است که بشر را به وسیله رهبر معصوم هدایت می‌کند. خدای حکیم هرگز انسان را بدون قانون و رهبر رها نمی‌کند؛ قرآن می‌فرماید: ﴿و ما قدروا الله حق قدره اذ قالوا ما انزل الله على‏ بشر من شی‏ء قل من انزل الکتاب الذی جاء به موسى‏ نورا و هدى للناس تجعلونه قراطیس تبدونها و تخفون کثیرا و علمتم ما لم تعلموا انتم و لا آباوکم قل الله ثم ذرهم فی خوضهم یلعبون﴾؛ خداوند را آن‌گونه که شایسته‏ اوست، نشناختند؛ چرا که گفتند: «خداوند بر هیچ بشرى، چیزى نازل نکرده است.» بگو: «کتابى را که موسى آورد و نور و هدایت براى مردم بود، چه کسى نازل کرد؟ کتابى که آن را ورق ورق کرده ]و به دلخواه خود[ بخشى را آشکار و بسیارى را پنهان مى‏سازید و آنچه را شما و پدرانتان نمى‏دانستید ]از طریق همان کتاب آسمانى تورات،[ به شما آموخته شد.» ]اى پیامبر![ بگو: «خدا» ]بود که آن‌ها را نازل کرد[، پس ایشان را رها کن تا در گفتار باطل خود سرگرم باشند.