نقد متصوفه و عرفا : تصحیح رساله ای از محمدکاظم هزارجریبی

با توجه به اینکه مرحوم ملا محمدکاظم هزارجریبی در عمده تالیفاتش خود را فرزند ملا شفیع معرفی نموده است و با توجه به اینکه مرحوم آقا بزرگ تهرانی و سید حسن امین در کتابهایشان تصریح نموده اند که پدر ایشان همان ملا محمد شفیع مجتهد استرآبادی است، در این مقال به معرفی و بررسی شخصیت ایشان می پردازیم.
در بخشی از کتاب می خوانیم :
" محمدبن‌سلیمان تنکابنی، در قصص العلما، به مناسبت یادکرد تحصیلات پدرش (سلیمان‌بن‌محمدرفیع) در اصفهان، نوشته است: ... و در آن زمان در اصفهان، ملا محراب بود که از اعاظم و مشاهیر عرفا بود و کشف از مغیبات می‌نمود. زمانی ملا محراب به زیارت حضرت سید الشهدا(ع) مشرف شد؛ در بالا سر نشست؛ و ملا کاظم نامی هزارجریبی که در علم، پایه‌ای چندان نداشت و در بالای سر پیش نماز بود، این دو نفر پهلوی هم نشستند. پس بعد از نماز صبح، ملا محمدکاظم، حکمای صوفیه را اسم می‌برد و هریک را یک تسبیح که صد دفعه باشد، لعن می‌نمود. پس یک تسبیح ملاصدرا را لعن کرد و یک تسبیح ملا محسن فیض را لعن کرد. پس از آن، یک تسبیح ملا محراب را لعن کرد. ملا محراب از او سوال کرد که این شخص که او را لعن می‌کنی، کیست؟ گفت: ملا محراب اصفهانی است. ملا محراب گفت که: چرا او را لعن می‌کنید؟ گفت: به جهت اینکه او به وحدت واجب الوجود قائل است! ملا محراب گفت که: الحال [که] او به وحدت واجب الوجود قائل است، او را لعن کن تا چنین اعتقادی پیدا نکند!! و ملا محمدکاظم چون شنیده بود که صوفیه به وحدت وجود قائل‌اند، پس او فرق میان وحدت وجود و وحدت واجب الوجود ننمود!»."