آبی روشن، آبی خاموش : صد و ده رباعی نیمایی

این کتاب به گواهی پشت جلدش، دومین مجموعه‌ای است که پس از «سبزها قرمزها» به طرز شعرهای کوتاه آمیخته با نثر به چاپ می‌رسد. شاعر در توضیح کوتاهی می‌افزاید: «در عنوان رباعی نیمایی تعمدی بود تا این شعرهای کوتاه نامی ایرانی داشته باشند، نه اسمی وام‌گرفته از هایکو. واکنش منتقدان به رباعی نیمایی باعث شد تا یادداشت‌ها و نقدهایی برای آشنایی بیشتر با شکل و محتوای این اشعار در بخش پایانی این کتاب صورت بندد.» قالب رباعی نیمایی را می‌توان قالب ابداعی رحمانی به حساب آورد، که در میان قالب‌های شعر کوتاه ایرانی جایگاه پیدا کرده است.