قبر مادرم کجاست؟ (در جستجوی مزار بی نشان مادرم زهرا (علیهاالسلام))

توضیحات:
اس‍م‍اع‍ی‍ل‌‌‫ ان‍ص‍اری‌ زن‍ج‍ان‍ی‌ خ‍وئ‍ی‍ن‍ی‌(1312 - 1388) پژوهشگر دینی و مترجم است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«مادرجان فاطمه، حالا نوبت به خودم رسید، که خودم بگویم و خودم بشنوم. راز و نیازم با تو باشد، یا من بگویم و تو بشنوی. مادر مهربان، دلم به یاد قبر گم‌شده‌ات به مادر مادر گفتن خوش است.
مصیبت‌های تو فراموش نشدنی است، مخصوصا مصیبت پنهانی قبرت که همه ناراحتی‌های من از آنجا منشا گرفته. مادرجان قبر گمشده تو تناسبی با قبر فرزندت حسین علیه‌السلام دارد. اگر به قبر تو اصلا دسترس نیست، قبر حسینت را هم ما دست‌رس نداریم. زیارت قبر تورا برای مصلحتی خودت مانع شدی، ولی زیارت قبر حسینت را دشمنان از ما منع کردند. ولی نمی‌دانم در منع زیارت قبر حسینت دیگر چه مصلحتی هست؟!! مادر عزیزم، مصیبت‌های تو در حقیقت سرچشمه کربلا است. آری شروع کربلا از بین در و دیوار خانه توست، شمشیرها و نیزه‌ها و تیرهائی که در کربلا به فرزندانت فرود آمد، در کارگاه سقیفه ساخته شد. تیر سه شعبه که به قلب نازنین حسینت رسید، و تیر حرمله که به گلوی نوه کوچکت علی‌اصغر آمد، آنگاه ساخته شد که محسنت دست و پا می‌زد. اگر در کربلا کودک شش ماهه را کشتند، پشت در و دیوار کودک به دنیا نیامده را با آن ضربت مقابل دیده‌گانت به شهادت رسانیدند. حسین تو در هر دو حاضر بود، هم شهادت برادر کوچکش محسن را در کنار مادر، زیر دست و پای مهماجمین می‌دید، و هم دست و پا زدن اصغر شیرخواره‌اش را روی دستش می‌نگریست. گمانم آنکه قتل محسن مظلوم سوزنده‌تر بود چون اصغر را خودش به میدان آورد ولی قاتلین محسن با پای خودشان بر سر تو و محسنت ریختند.»

معرفی کتاب:
ادبیات داستانی از زبان دختری در جستجوی قبر گمشده حضرت زهرا (سلام الله علیها). کتاب حاضر، جریان روزهای زندگی حضرت زهرا (س) پس از رحلت رسول خدا (ص) است و اتفاقات ناخوشایند آن که منتهی به پنهان بودن قبر آن حضرت می شود. این کتاب به صورت داستانی روایت شده است و سوالات ممکن که در ذهن هر خواننده ای در موضوع پنهان بودن قبر، علت آن، زیارت آن حضرت و ... به وجود می آید به همراه پاسخ به آنها در قالب داستان آمده است. صفحات پایانی کتاب یک دوره فشرده از زندگانی حضرت زهرا (س) را بیان می نماید.
خلاصه اثر:
مادرجان!
از قبر تو نشان بگیرم یا قبر محسنت؟
چه کنم که خود خواسته ای مزارت بی نشان بماند.
حال شمع درونم اینگونه برایت اشک می ریزد...