مقالات برگزیده هفتمین همایش بین المللی ترویج زبان و ادبیات (جلد چهارم)

چکیده
واژه پارس در متون تاریخی و جغرافیایی گاهی به کل ایران و گاهی به جزئی از آن
یعنی ایالت جنوبی ایران، اطلاق شده است اما مطالعات نشان میدهد که محققان تاکنون
مدلول آن را در شاهنامه تنها استان فارس دانستهاند. مقالۀ حاضر درصدد است با ارائۀ
شواهدی از شاهنامه و استناد به اه  م منابع تاریخی بعد از اسلام تا قرن هشت، به بررسی
محدوده پارس در بخش اساطیری و حماسی شاهنامه بپردازد و نشان دهد که پارس در
دوره پیشدادیان شاهنامه، معادل "بابل" در منابع تاریخی و در دوره کیانیان تا لهراسب
معادل "بلخ" در آنهاست که در روزگاران کهن بابل پایتخت غربی و بلخ پایتخت
شرقی فلات ایران بوده است؛ یعنی فردوسی به جای تفکیک این دو واژه و استعمال
جداگانۀ هریک، واژه پارس را که به کل فلات ایران اطلاق میشده و از شرق تا غرب
را در بر میگرفته به جای این دو واژه به کار برده است.
کلید واژه ها: پیشدادیان، کیانیان، ایران، فارس، پارس، بابل، بلخ.