زندگی اجتماعی و جمعی بشر، درعین حال که محسنات
و نقطه های مثبت و قابل تمجیدی دارد، برخی آثار منفی
و زیا نبار را نیز در پی دارد. ازای نرو لازم است قوانین
و دستوراتی وضع شود تا زندگی جمعی را سروسامان
بدهد و انسان به راحتی بتواند به زندگی خویش در کنار
جمع ادامه دهد. یکی از مواردی که نیاز به وجود قوانین
و دستورات فقهی و اخلاقی دارد، همسایه داری است.
اسلام به عنوان یک دین کامل و اجتماع ساز و تامین کننده
سعادت دنیوی و اخروی انسان، دستورات و توصیه های
اخلاقی و حقوقی را برای همسایه داری در نظر گرفته
است که با مراعات آن انسان ها میتوانند در کنار هم
به راحتی و آسایش زندگی کنند.
مرتبط با این کتاب

نظرات کاربران
هنوز نظری برای این کتاب ثبت نشده است.