در این مقالات به ریشه‌یابی تاریخی و خاستگاه زبان فارسی دری توجه شده و شیوه گسترش آن مورد بررسی قرار گرفته است.
نویسندگان کتاب سرگذشت زبان فارسی دری، زبان فارسی را یکی دانسته‌ و معتقدند این زبان در ایران با لهجه فارسی ایرانی، در افغانستان با لهجه دری و در تاجیکستان با لهجه تاجیکی رایج است.
تدوین ‌کننده این کتاب در مقدمه آن نوشته است: زبان فارسی دری (زبان خراسانی)، زاده پهلوی اشکانی و زبان اشکانی دنباله زبان اوستایی است، اما اغلب محققان معاصر عقیده دارند که زبان فارسی دری به طور مستقیم از اوستا بر آمده و آنچه را که ما پهلوی اشکانی می‌گوییم، همان زبان فارسی دری است.
مرتبط با این کتاب

نظرات کاربران
هنوز نظری برای این کتاب ثبت نشده است.