محمد یونس، برای نخستین در جهان، بانک «گرامین» را برای دادن وام هایی با مبالغ پایین، در بنگلادش تاسیس کرد؛ کاری که بانک های معمولی از انجام آن خودداری می کردند. این وام ها فقیرترین و بی بضاعت ترین افراد را قادر می ساخت که در کوچکترین و دورافتاده ترین روستاها کسب و کاری راه بیندازند و خود را از فقر و تنگ دستی نجات دهند. او معتقد است که «این مردم نیستند که اعتبار کافی ندارند؛ در واقع بانک ها شایستگی مردم را ندارند».

امروزه این شیوه تقریبا در شصت کشور جهان به کار می رود به اعتراف بانک جهانی و بسیاری از رهبران اقتصادی جهان، بانک گرامین با تجارت یک بیلیون پوندی خود مانند سلاحی موثر و اساسی در جنگ علیه فقر و محرومیت است.

«بانکی برای فقرا» داستانی است از اراده و تلاش یونس، داستانی از غلبه بر قحطی های بزرگی چون قحطی سال 1974 بنگلادش، داستانی از شکست برنامه های بسیاری از دولت ها و تفکر اقتصاد سنتی و داستانی از چگونگی گسترش شیوه ی وام های کم مبلغ در بسیاری از کشورها.
داستانی از یک کار فوق العاده بزرگ، یک داستان شگفت انگیز از زندگی فردی که توانست با بینش و ارزیابی درست، نظم و ترتیب بنیان گذاری شده را که تا کنون شنیده می شد تغییر دهد...
این کتاب توانست در سال 2006 جایزه صلح نوبل را به خود اختصاص دهد.
مرتبط با این کتاب

نظرات کاربران
بدون نام
محمد یونس موسس بانک گرامین است،
بانکی برای حمایت از اقشار ضعیف جامعه،
بانکی که بنگلادش را از نماد فقر به نماد امید تغییر داد.