ابلوموف (خلاصه رمان)

«ابلوموف»، شخصیت اصلی رمان، نجیب‌زاده جوانی است که نمی‌تواند تصمیمات مهمی در زندگی‌اش بگیرد و هیچ فعالیت قابل‌توجهی در زندگی‌اش انجام نداده است. در سراسر داستان به ندرت پیش می‌آید که او از اتاقش بیرون بیاید و همیشه بر روی تخت خوابش دراز کشیده است.
این رمان را می‌توان هجونامه‌ای از زندگی نجیب‌زادگان روسی دانست که نقدی است بر فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی آن‌ها در میانه قرن نوزدهم میلادی. این داستان واژگان و مفاهیم جدیدی را به زبان و ادبیات روسی وارد کرد؛ مفاهیمی که در سخنرانی‌های شخصیت‌هایی مهمی چون لنین هم شنیده شد.
در بخشی از مقدمه این کتاب آمده: «واقعیت این است که واژه «ابلوموسیم» که به کرات در رمان استفاده شده، ‌تلنگری به واقعیت خواب‌زدگی منتشر در هنجار روشنفکران و در روسیه آن دوران دارد. «ابلوموف» اگرچه وارث نجیب‌زادگی است اما ترجیح می‌دهد کسالت و تن‌پروری، روح و جسم او را به تسخیر درآورد...»