«درآمدی بر نقد مبادی علوم جدید» اثر اسماعیل شفیعی سروستانی (-1337)، بررسی مبانی و مبادی فکری و فرهنگی علوم جدیدی همچون علوم اجتماعی و روان‌شناسی است.
پوشیده نیست هیچ‌یک از شاخه‌ها و شعب علوم جدید که به دنبال انقلاب فرهنگی رنسانس اروپای غربی جوانه زده و به برگ و بارنشسته‌اند بی‌تاثیر و منفک از سه رشته مهم «زیست‌شناسی ، روا‌ن‌شناسی و جامعه‌شناسی» نبوده و نیستند و اساسا بدون توجه به جایگاه و تعریف انسان دراین علوم امکان گفتگو درباره او و سازوکارش دراین پهنه عالم بیهوده می‌نماید.
بهمان‌سان که بدلیل غلبه این علوم برحوزه‌های درسی سرزمین‌های اسلامی ونظام مدرسی آنان بدون مطالعه جدی و بنیانی امکان تجدید نظر درحیات فرهنگی و برنامه‌ریزی برای احیاء و تجدید هویت حقیقیشان ممکن نیست. سعی این کتاب مصروف نشان دادن جایگاه «انسان» دراین علوم و نحوه ارتباط تفکیک‌ناپذیر آنها شده‌است. بدان امید که مقدمه‌ای باشد برای گشوده شدن باب گفتگو درباره «مبادی علوم جدید»
مرتبط با این کتاب

نظرات کاربران
هنوز نظری برای این کتاب ثبت نشده است.