تفسیر سوره های الرحمن و واقعه

این سوره "هفتاد و هشت" آیه دارد و در مدینه نازل شده است. نام سوره برگرفته از آیه اول است و ((الرحمن)) همچون ((الله)) از نام ها و صفات مخصوص خداوند می باشد. امام کاظم فرمود: هرچیزی عروسی دارد و عروس قرآن سوره الرحمن است.سوره الرحمن مجموعه‌ای از نعمت‌های خدا در دنیا و آخرت را برمی‌شمرد. همچنین در این سوره به برپایی قیامت و ویژگی‌های آن و چگونگی حسابرسی اعمال بیان شده است. خداوند در این سوره پس از ذکر هر نعمتی، از بندگان خود با آیه «فبای آلاء ربکما تکذبان: پس کدام‌یک از نعمت‌هاى پروردگارتان را منکرید؟» اقرار می‌گیرد. این آیه 31 مرتبه در سوره تکرار شده است. در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده پس از این آیه، عبارت «لا بشیء من الائک رب اکذب: پروردگارا هیچ‌یک از نعمت‌های تو را انکار نمی‌کنم» خوانده شود.