معرفی کوتاه:
موضوع کتاب حاضر، شرح سرگذشت «رابیند رانات تاگور» است. رابیند رانات تاگور، اولین ادیب آسیایی است که جایزه جهانی نوبل را به خویش اختصاص داد. وی در این کتاب، با همان زبان روان و آهنگین که به وسیله آن به روایت داستان‌ها و سرودن شعرهایش می‌پردازد، به بازگو نمودن زندگی خود و پیشامدهایی که منجر به روی آوردن وی به ادبیات شد، پرداخته و اسرار کودکی و بزرگسالی خویش را با مخاطب در میان می‌گذارد.
درباره کتاب :
اینکه هیچ چیزی نمی توانست مرا روزهای فراوان، پشت سر هم در راه موسیقی نگه دارد تنها گناه من نبود، من هرگونه که خودم دلم می خئواست و دوستداشتم پرسه می زدم و روانم را از هر چیزی که سر راه پیدا می کردم پر می ساختم. اگر آن اندازه مستعد بودم که بتوانم تنها همان راه آموزشی را بروم موسیقی دانان، امروز دیگر دلیلی نمی یافتند که کارهایم رادست کم بگیرند چون درهای بسیاری به رویم باز بود. تا زمامنی که برادرم مرا زیر نظر داشت منهم مبا حضور دل ترانه های براهمو را تمرین می کردم.اگر وی چنین نمی کرد من هم در میان تمرین ها و ترانه های شجادادا راهی برای گریز می یافتم.
مرتبط با این کتاب

نظرات کاربران
هنوز نظری برای این کتاب ثبت نشده است.