مزارات فرزندان بلافصل ائمه (علیه السلام) در عراق

سرزمین عراق، خاستگاه تمدن‌های کهن بین‌النهرین که از تمدن‌های مهم باستانی بشر بوده، از اهمیت ویژه‌ای در تاریخ، برخوردار بوده است. این سرزمین پس از اسلام، مدتی در زمان خلافت امام علی و پس از ایشان در دوره خلفای عباسی، سال‌ها به مرکز خلافت پهناور اسلامی تبدیل شد و این مسئله، عاملی برای شکل‌گیری تعدادی از مراکز مهم علمی و فرهنگی جهان اسلام، نظیر کوفه، بصره، واسط و بغداد در این سرزمین گردید. این شهرها در طول قرون اولیه اسلامی، خاستگاه بسیاری از مذاهب کلامی و فقهی، گرایش‌های فکری، جنبش‌های سیاسی و جریان‌های اجتماعی بوده است.
بی‌تردید، انتخاب کوفه به عنوان مرکز خلافت از سوی امیرمومنان و حضور امامان شیعه و به خاک سپردن ایشان در این سرزمین و نیز قیام‌های شیعیان و سادات علوی، عوامل تاثیرگذاری در تبدیل شدن عراق به یکی از مراکز مهم تشیع بوده است. در طول مراحل تاریخی مختلف نیز شاهد شکل‌گیری حوزه‌های مهم فقهی و علمی شیعه در کوفه، بغداد و حله در قرون اولیه و میانی، و دو حوزه مهم نجف و کربلا در قرون متاخر بوده‌ایم.