مجموعه شعر تنهاتر از تنهایی،گلچین اشعار گلرخسار صفی ، شاعر تاجیک است که در پنج بخش شعر ، غزل ، منظومه ها ،قطعه و رباعی و دوبیتی ، تنظیم شده است .
وی در مقدمه کتاب می گوید: شعر حالت است! شعر حالت حال است !‌حالت سوختن ، خروشیدن و جوشیدن، حالت در رگ شریان نگنجیدن خون،بدون خواهش وامکان. حالت بدون اختیار و انتظار، در لحظهٔ درد و شادی،خوشبختی و ناکامی، توانایی و ناتوانی ، بودن و نبودن ، در لحظه انسان ساز یا انسان کش ... . آری شعر حالت است .
شاعر، مجموعه را با ابراز ارادت خویش به رودکی آغاز می نماید :
عطر " جوی مولیان " و نکهتش
ما ز شعر رودکی بوئیده ایم
ما همه از آب رودک خورده ایم
ما ز درد رودکی روئیده ایم !
در ادامه از بخش اول کتاب، شعری با نام " ایران" سروده شده که قسمتی از آن در زیر می آید :
ای میهن سبز مهر
ای شه رگ نبض شعر
ای دور به جان نزدیک
ای نور دل و دیده
در هر ورق سنگت
شعری است اهورایی . از هر وجب خاکت ، یک نابغه روییده ،
ایران عزیز من ، ای جان عزیز من ....
بخش چهارم از مجموعه با قطعه ای تحت عنوان "ناتوانی"، شروع می شود:
ناتوانی حد ندارد
"تا رضای ما بر آن است ."
ناتوانی حد ندارد
تا توانا ناتوان است .
بخش پنجم با این رباعی زینت داده شده :
از ایران گل بیارید
گل بکارید
گل هم رنگ و بوی شعر حافظ
از ایران هدیهٔ دیگر نخواهید
به جز جام و سبوی شعر حافظ !
مرتبط با این کتاب

نظرات کاربران
هنوز نظری برای این کتاب ثبت نشده است.